دوقلوهای من کیارش و کیانا

کیارش و کیانا علاقه عجیبی به هل دادن کالسکشون دارن   دوقلوها2 شهریور واکسن 18 ماهگیشون رو زدن و تا وقت مدرسه دیگه واکسن ندارن. خدارو شکر کیارش تب نداره پاشم درد نمی کنه ولی خانوم طلا هم پای کوچولوش درد می کرد و هم تا 2 شب تب داشت از وقتی کیارش 18 ماهش تموم شده خودش پستونک رو ترک کرده و دیگه خدا رو شکر نمی خوادش . البته از اول هم دوسش نداشت ولی من به پسونک خوری ترغیبش کردم (ههه). اما خانوم گل از بدو تولد عادت داشت که شصتش رو میک بزنه ، به خاطر همین پسونکی شد ، الان هم وابستگی عجیبی به ظسونک داره و بعضی شبا یکی تو دهنشه و یکی تو دستش . یه وقتایی هم از خواب که بیدار میشه همه پسونکاشو جمع می کنه و دلش می خواد همشونو بچپونه...

هر روز خدای بزرگ رو به خاطر صبر و حوصله ای که بهم داده شکرمی کنم ، هر روزی که می گذره و چیز جدیدی یاد می گیرید و فهم و درکتون نسیت به اطرافتون بیشتر می شه واسه من یه عالمه جذابیت داره.گلدونه های زندگی من ، هجده ماهگیتون مبارک البته وارد شدن به هجده ماهگی برای من کلی استرس داره ، آخه آخر همین ماه باید واکسن بزنید و منم شنیدم که این واکسن از اون واکسناس کیانا خیلی دختر حرف گوش کنی شده و هر کاری که من بخوام رو برام انجام می ده مثلا صبحا خودش بالشش رو از اتاق میاره و دراز می کشه و میگه می می . اگه کنترل تلویزیون و یا هر چیز دیگه ای رو بخوام برام میاره. الهی من فدای گل خوشبوی زندگیم بشم. و اما کیارش ، قند عسل مامان با نمک بود با نمک تر...